Gdy u kogoś zostanie zdiagnozowana FTD, niemal pewne jest, że ostatecznie będzie musiał odejść z pracy, zazwyczaj na długo zanim będzie na to gotowy. Nagły koniec kariery może powodować depresję (nasze prace znacząco przyczyniają się do naszego poczucia własnej wartości) i stres (jak teraz zapłacę rachunki?). Może również skutkować głębokim poczuciem winy: poczucie, że nie jesteś już „produktywnym członkiem społeczeństwa”, jest ciężkim emocjonalnym ciężarem do zniesienia.

Jeśli obecnie znajdujesz się w tej sytuacji, wiedz, że te okoliczności nie są twoją winą — robisz, co możesz, w tej głęboko trudnej sytuacji. Oto kilka sugestii, które pomogą ci przejść przez ten nowy etap twojego życia.

Uznaj swoje uczucia

Zdaj sobie sprawę, że poczucie winy, złość i smutek to naturalne reakcje na duże zmiany w życiu, szczególnie gdy dotyczą one bliskich. Pozwól sobie odczuwać te emocje bez osądzania. Może pomóc zapisanie ich lub porozmawianie o nich z kimś, komu ufasz.

Przeformułuj sytuację

Przenieś swoją uwagę z tego, co czujesz, że straciłeś, na to, co nadal wnosisz. Twoja obecność, miłość i wsparcie emocjonalne są niezwykle cenne. Pomaganie innym może być świetnym sposobem na poradzenie sobie z żalem po FTD. Chociaż możesz już nie mieć pracy, wiele organizacji szuka wolontariuszy takich jak ty.

Komunikuj się otwarcie

Jeśli twoje poczucie winy wynika z tego, jak twoim zdaniem na twoich bliskich wpływa twoja diagnoza FTD i późniejsza utrata pracy, porozmawiaj z nimi otwarcie. Możesz odkryć, że są bardziej wyrozumiali i wspierający, niż myślałeś.

Wyznacz nowe cele

W przypadku braku kariery, małe, ale znaczące działania mogą pomóc odbudować poczucie celu. Określ sposoby dostosowania swoich wkładów, czy to emocjonalnych, praktycznych, czy nawet kreatywnych. Być może kiedyś regularnie przekazywałeś darowizny na rzecz ulubionej organizacji non-profit, ale po diagnozie nie masz już dochodu do dyspozycji. Jeśli tak jest, nadal możesz poświęcić swój czas jako wolontariusz. W wielu organizacjach wolontariat jest równie cenny, jak wsparcie finansowe.

Szukaj wsparcia

Rozważ dołączenie do grup wsparcia dla osób żyjących z diagnozą FTD. Dzielenie się swoimi doświadczeniami z innymi, którzy rozumieją, może zmniejszyć poczucie izolacji i winy. AFTD oferuje wiele sposobów dostępu do wsparcia – skontaktuj się z infolinią AFTD po więcej informacji.

Profesjonalne doradztwo lub terapia mogą również pomóc Ci uporać się z poczuciem winy i się go pozbyć.

Praktykuj współczucie dla siebie

Przypomnij sobie, że nie wybrałeś FTD – to po prostu się wydarzyło. Traktuj siebie z taką samą życzliwością i zrozumieniem, jakie okazałbyś przyjacielowi w swojej sytuacji. Praktykowanie współczucia wobec siebie jest równie ważne, jak praktykowanie współczucia wobec innych.

Zaangażuj się w działania, które przynoszą ci spokój, takie jak medytacja, wyrażanie wiary, spacery po naturze lub udział w ulubionych hobby. Pamiętaj, że dbanie o swoje zdrowie jest priorytetem, a dbanie o siebie nie jest egoistyczne – jest niezbędne.

Skup się na strategiach finansowych

Jeśli stres finansowy zwiększa Twoje poczucie winy, zbadaj zasoby lub korzyści które mogą być dostępne, aby pomóc. Jeśli to możliwe, skonsultuj się z doradcą finansowym lub planistą finansowym, aby pomóc Ci jak najlepiej wykorzystać obecny dochód i zaplanować przyszłość. Organizacje takie jak AFTD mogą oferować wskazówki – skontaktuj się z infolinią AFTD uczyć się więcej.

Grant Comstocka na jakość życia AFTD pomaga osobom żyjącym z FTD uzyskać dostęp do usług lub wsparcia w celu poprawy jakości ich życia. Wnioskodawcy z udokumentowaną diagnozą FTD mogą ubiegać się o grant $500, który może zostać wykorzystany (przy wsparciu i nadzorze partnera podstawowej opieki zdrowotnej, jeśli to konieczne) na zakup towarów lub usług według ich wyboru.

Na koniec: pamiętaj, że proszenie o pomoc jest OK i że robienie rzeczy krok po kroku jest OK. Twoja wartość jako osoby nie jest determinowana przez dochody ani produktywność, ale przez relacje i wpływ, jaki wywierasz na osoby wokół siebie.