Zrozumienie i radzenie sobie z pobudzeniem w FTD

Jednym z charakterystycznych objawów FTD jest trudność w komunikacji. FTD powoduje zanik płata czołowego mózgu, który obejmuje obszar odpowiedzialny za produkcję mowy i artykulację. Osoby z FTD mogą stać się pobudzone, próbując – i mając trudności – komunikować się w sposób, w jaki to robiły wcześniej. Kiedy ludzie nie są w stanie skutecznie komunikować swoich uczuć lub potrzeb, stają się zamiast tego na zewnątrz sfrustrowani. Stopniowa utrata autonomii i zdolności, która następuje po diagnozie FTD, potęguje te uczucia pobudzenia.

Uznanie, że przejawy pobudzenia w FTD są często po prostu wynikiem trudności danej osoby z wyrażaniem siebie, pozwala opiekunom i partnerom opieki lepiej rozwiązać sytuację. Czasami pobudzenie jest wynikiem próby wyjaśnienia przez osobę, że jej podstawowa potrzeba – na przykład jedzenia, wody lub snu – nie jest zaspokajana. Innym razem potrzeba może być bardziej złożona – na przykład potrzeba poczucia przynależności, która nie została zaspokojona od czasu diagnozy.

Istnieje wiele sposobów, aby spróbować ustalić, co osoba zdiagnozowana próbuje zakomunikować. Partnerzy opieki mogą skorzystać z wykorzystania swoich umiejętności detektywistycznych i zbadania tego, co się dzieje, zadając sobie serię pytań. Jak scharakteryzowałbyś zachowanie, które przejawia osoba zdiagnozowana? Co z miejscem lub środowiskiem, w którym występuje? Czy coś konkretnie wyzwala to zachowanie? Co może czuć osoba zdiagnozowana? Czy jej podstawowe potrzeby są zaspokajane?

Na przykład: Czy osoba zdiagnozowana atakuje za każdym razem, gdy ktoś próbuje pomóc jej skorzystać z toalety? Jako jej partner opiekuńczy możesz rozpoznać, że potrzebuje pomocy w korzystaniu z toalety; ale dla osoby zdiagnozowanej towarzyszenie jej w drodze do łazienki może oznaczać coś innego. Uświadomienie sobie, że traci ona zdolność samodzielnego korzystania z toalety, może być niezwykle trudne, zwłaszcza jeśli zdaje sobie sprawę, że zwiastuje to dodatkową stratę w przyszłości. Partnerzy opiekuńczy powinni zdawać sobie sprawę, że gdy ich bliska osoba atakuje ich, złość nie jest skierowana w stronę partnera opiekuńczego, ale raczej wynika z frustracji związanej z utratą własnej autonomii.

Stamtąd partner opiekuńczy może podejść do sytuacji w nowy sposób i zastanowić się, jak zachować godność i autonomię osoby zdiagnozowanej. Rozważ ubrania, które łatwiej się zakłada i zdejmuje, lub zainstalowanie drążka w łazience, aby ułatwić korzystanie z łazienki. Skonsultuj się z lekarzem pierwszego kontaktu, aby dowiedzieć się, czy istnieje niezdiagnozowana przyczyna medyczna, która sprawiałaby, że korzystanie z łazienki byłoby źródłem niepokoju. Rozpoznając przyczynę występowania danego zachowania, partnerzy opiekuńczy i osoby zdiagnozowane mogą lepiej ze sobą współpracować.

Pobudzone zachowania w FTD są objawem choroby, a nie osoby. Zrozumienie FTD i przygotowanie się do zbadania, dlaczego osoba zdiagnozowana atakuje, może zapewnić sukces zarówno partnerom opiekuńczym, jak i ich bliskim.

Kliknij tutaj Aby uzyskać więcej informacji na temat zarządzania FTD.