Murray Grossman, MDCM, EdD, uznany na arenie międzynarodowej lider w nauce o FTD i członek-założyciel Medycznej Rady Doradczej (MAC) AFTD, zmarł 4 kwietnia w Penn Memory Center ogłoszony 10 kwietnia. Doktor Grossman miał 71 lat.

Dr Grossman, profesor neurologii na Uniwersytecie Pensylwanii przez ponad trzydzieści lat, odegrał kluczową rolę w powstaniu AFTD. Pod koniec lat 90. zorganizował dla Helen-Ann Comstock, byłej opiekunki FTD, przestrzeń biurową UPenn na przedmieściach Filadelfii na potrzeby spotkań jej grupy wsparcia FTD. Pani Comstock kontynuowała znalazł AFTD w 2002 roku, zapewniając zasoby, wsparcie i informacje rodzinom FTD w całym kraju.

Wraz z dr Virginią M.-Y. Lee i zmarły dr Jan Trojanowski, również z UPenn, pani Comstock stwierdziła, że dr Grossman „odegrał kluczową rolę w ustanowieniu AFTD jako wiodącej w kraju organizacji zajmującej się FTD”.

Autor lub współautor ponad 600 artykułów naukowych, dr Grossman skupił swoje badania na chorobie Alzheimera i pokrewnych demencjach, ze szczególnym uwzględnieniem demencji o młodym początku, takich jak FTD. Pracował nad identyfikacją biomarkerów chorób neurodegeneracyjnych, publikując najnowsze badania na temat żywotności światło neurofilamentowe I płyn mózgowo-rdzeniowy jako potencjalne biomarkery FTD.

Dr Grossman stworzył także wpływową pracę dotyczącą kryteriów diagnostycznych określonych podtypów FTD. A krótka biografia opublikowany na stronie internetowej UPenn zauważa, że „był jednym z pierwszych, którzy zauważyli, że pacjenci z zaburzeniami ruchu, takimi jak choroba Parkinsona i zwyrodnienie korowo-podstawne, mogą również mieć ograniczenia poznawcze, [i] dostarczył pierwszego ilościowego opisu postępującej afazji pozbawionej płynności”.

Dr Grossman założył Centrum FTD w Penn w 2010 r. Centrum zrzesza ekspertów z różnych dziedzin, aby ulepszyć opiekę, diagnostykę i leczenie FTD. Oferuje także usługi doradztwa genetycznego w zakresie FTD – szczególnej pasji doktora Grossmana.

Po jego śmierci przyjaciele i współpracownicy chwalili nieskończoną energię doktora Grossmana, jego ducha współpracy i opiekę mentorską dla niezliczonych młodych współpracowników w nauce FTD. „Murray przeszkolił i był mentorem wielu wschodzących liderów w dziedzinie badań nad FTD i opieki klinicznej” – powiedziała dyrektor generalna AFTD, Susan LJ Dickinson. „Pozostawia Penn FTD Center w zdolnych i zaangażowanych rękach, a jego dziedzictwo obejmuje zapewnienie, że nowe pokolenie klinicystów i naukowców będzie kontynuować dążenie do zatwierdzonych metod leczenia FTD.

„Bez względu na to, czy chodziło o wyjaśnianie kryteriów diagnostycznych FTD, pracę z rodzinami obciążonymi genetycznie ryzykiem, czy badanie potencjalnych biomarkerów FTD, praca Murraya przez cały czas opierała się na jego głębokim współczuciu dla wszystkich osób dotkniętych FTD” – kontynuował Dickinson. „Jego przywództwo, przewodnictwo i mądrość były niezwykle ważne dla rozwoju AFTD i będą trwałym aspektem jego dziedzictwa. Nazywanie go przyjacielem było zaszczytem i przywilejem.”