Rozumienie i reagowanie na zachowania FTD
Objawy behawioralne związane z FTD często stanowią poważne wyzwanie, nie tylko dla osoby zdiagnozowanej, ale także dla jej opiekunów. Zachowania związane z FTD, takie jak rozhamowanie, apatia, kompulsywność czy utrata empatii, mogą być trudne do opanowania i często prowadzą do nasilenia stresu i wypalenia u opiekunów. W miarę postępu choroby wiele rodzin staje przed trudną decyzją, czy przenieść bliską osobę pod opiekę domową, z pomocą profesjonalnych opiekunów, czy do placówki opieki długoterminowej.
Jednak wiele placówek opieki, szczególnie tych, które mają większe doświadczenie z chorobą Alzheimera, może czuć się nieprzygotowanych do wspierania osób z FTD, ponieważ objawy behawioralne FTD znacznie różnią się od objawów obserwowanych w innych typach demencji. Placówki często zakładają, że głównym wyzwaniem będzie utrata pamięci, podczas gdy w przypadku FTD to zmiany w zachowaniu i osobowości są często najbardziej widoczne na wczesnym etapie. Ten rozdźwięk w oczekiwaniach może prowadzić do frustracji zarówno personelu, jak i rodzin, a co ważniejsze, może negatywnie wpłynąć na jakość życia osoby zdiagnozowanej.
Aby zapewnić skuteczną opiekę i zmniejszyć ryzyko eskalacji zachowań, kluczowe jest zapewnienie zespołom opiekuńczym gruntownej wiedzy na temat choroby oraz praktycznych, zorientowanych na pacjenta strategii radzenia sobie z zachowaniami związanymi z FTD. Przemyślane, empatyczne podejście może znacząco poprawić komunikację, zmniejszyć stres oraz zwiększyć poczucie godności i komfortu osoby żyjącej z FTD.
Praktyczne strategie
- Poznaj objawy choroby.Zachowania FTD nie są celowe. Wynikają z degeneracji mózgu, zazwyczaj w płatach czołowych i skroniowych. Ma to bezpośredni wpływ na zachowanie i osobowość. Często zachowania te wyraźnie różnią się od zachowań, które dana osoba wykonywała wcześniej. Typowe zachowania obejmują:
- Rozhamowanie — niewłaściwe działania lub komentarze
- Apatia lub brak motywacji
- Zachowania kompulsywne lub powtarzalne
- Utrata empatii
- Słaba ocena sytuacji lub impulsywność
Zrozumienie tych objawów może pomóc Ci zareagować ze współczuciem, a nie frustracją. Tabela objawów behawioralnych AFTD aby uzyskać wskazówki dotyczące udzielania odpowiedzi.
- Zachowaj spokój i nie wdawaj się w konfrontację
- Używaj neutralnego tonu i mowy ciała.
- Nie kłóć się, nie poprawiaj i nie próbuj rozumować. Logika często nie pomaga.
- Unikaj walk o władzę.
- Przekierować i odwrócić uwagę
- Przenieś uwagę na inny temat lub aktywność. Na przykład, jeśli dziecko skupia się na powtarzającym się pytaniu, skieruj je na przekąskę, spacer lub znane zadanie.
- Stwórz strukturę i rutynę
- Przewidywalność pomaga zmniejszyć dezorientację i niepokój.
- Utrzymuj stały rytm dnia (pory posiłków, kąpieli itp.).
- Ogranicz nadmierną stymulację (hałas, tłumy, bałagan).
- Ustal granice i zmodyfikuj otoczenie
- Wyeliminuj czynniki wyzwalające; na przykład, jeśli problemem jest włóczenie się, zamknij drzwi zewnętrzne lub użyj alarmu.
- Ogranicz dostęp do niebezpiecznych przedmiotów (noży, kluczyków do samochodu, kart kredytowych, broni palnej i leków).
- Użyj znaków i etykiet, aby ułatwić nawigację i zrozumienie tekstu.
- Uprość komunikację
- Mów powoli i wyraźnie, używając krótkich zdań.
- Stosuj gesty i wskazówki wizualne.
- Bądź cierpliwy i daj sobie czas na odpowiedź.
- Wczuj się i potwierdź
- Zauważaj uczucia drugiej osoby (“Widzę, że jesteś zdenerwowana”), nawet jeśli jej zachowanie jest irracjonalne.
- Nie próbuj korygować zniekształconych myśli. Spotkaj się z nimi tam, gdzie są, poznawczo.
- Skup się na mocnych stronach i zainteresowaniach
- Zaangażuj osobę w zadania lub hobby, które nadal sprawiają jej przyjemność lub które mogłaby podjąć.
- Dostosuj zajęcia do aktualnych możliwości dziecka, aby wspierać jego zaangażowanie i poczucie własnej wartości.
- Modyfikuj środowisko
- Śledź zachowania za pomocą Monitor zachowań AFTD aby ocenić czynniki wyzwalające i potencjalne trendy.
- Gdy zidentyfikujesz czynnik wyzwalający, postaraj się go zmodyfikować lub uniknąć, zamiast próbować zmienić reakcję osoby.
- Współpracuj ze specjalistami
- Współpracuj z neurologami, specjalistami zdrowia behawioralnego i terapeutami zajęciowymi w celu opracowania kompleksowego planu opieki.
- Rozważ stosowanie leków tylko wtedy, gdy metody niefarmakologiczne okażą się niewystarczające i pod nadzorem specjalisty.
- Wspieraj opiekuna
- Zachęcaj do tworzenia grup opieki wytchnieniowej i wsparcia, aby zmniejszyć izolację i wypalenie opiekunów.
- Stwórz otwarte kanały komunikacji pomiędzy rodziną, personelem placówki i zespołami medycznymi.
Według kategorii
Nasze biuletyny
Bądź na bieżąco
Zarejestruj się już teraz i bądź na bieżąco dzięki naszemu biuletynowi, powiadomieniom o wydarzeniach i nie tylko…
