Dzielenie się przepisem swojej matki na hamantaschen ze swoją społecznością pomogło zachować wspomnienia z dzieciństwa Poczta Jerozolimska felietonistka Erin Baser, pomimo opinii swojej matki pierwotna postępująca afazja (PPA) diagnoza.

Beser wspomina, jak matka trzymała ją z dala od kuchni podczas gotowania, nawet podczas przygotowań do świąt żydowskich, takich jak Chanuka czy Pascha. Jednak w okresie poprzedzającym święto Purim matka Beser zawsze zapraszała ją do kuchni, aby pomogła w przygotowaniu hamantaschen. Podczas wspólnego pieczenia mama Besera opowiadała o pochodzeniu hamantaschen i o tym, dlaczego robiono je na wakacje.

„Ciasteczka na wpół tajemniczego pochodzenia mają pomóc zjadaczowi w uczczeniu żydowskiego święta Purim — jest to opowieść o złoczyńcy Hamanie, który chciał zniszczyć naród żydowski w starożytnym królestwie Persji” – pisze Beser. „Ciastko jest ostateczną zemstą: jego nazwa w jidysz oznacza „uszy Hamana”, więc ostatecznie to my, Żydzi, ostatecznie pożeramy naszego prześladowcę, a nie odwrotnie”.

Jednak kilka lat temu Beser zauważyła, że jej matka ma trudności z komunikacją. Podczas wizyty z okazji Rosz ha-Szana w domu Besera w Nowym Jorku zobaczyła, że jej matka nie potrafiła opisać słowami, że przyniosła ze sobą specjalną szarlotkę. Podczas tej samej wizyty Beser zauważa, że jej matka również nakryła do stołu, aby przygotować się na sobotni dzień odpoczynku, mimo że był to dzień wcześniej.

Kiedy w 2021 roku Beser przygotowywała się do święta Purim, przypomniała sobie, że od blisko roku nie otrzymywała od matki SMS-ów ani e-maili poza jednym dokumentem.

„Dokument zatytułowany „Przepis na Hamantaschen mamusi” pozwolił mojej mamie i synowi wspólnie piec za pośrednictwem FaceTime” – powiedział Beser. „Mimo że rozmawiała przez telefon, moja mama śmiała się i była obecna”.

W tym samym roku u matki Besera zdiagnozowano PPA. W następnym roku nie mogła uczestniczyć w Purim z rodziną Besera. Pojawiła się jednak szansa na zachowanie starych wspomnień.

Jako edukatorka żydowska Beser była odpowiedzialna za rozwój wirtualnych działań dla swojej społeczności w czasie pandemii. Zauważa, że społeczność zdecydowała się wspólnie upiec hamantaschen podczas masowej rozmowy telefonicznej na Zoomie. Beser rozesłała „Przepis na hamantaschen mamusi” do 500 gospodarstw domowych na Dolnym Manhattanie, dzieląc się wspomnieniami z całą swoją społecznością.

„Moja mama, dzięki Bogu, wciąż żyje, ma stosunkowo dobre zdrowie i każdego dnia jestem wdzięczna za to oraz za mojego tatę, który jest jej pełnoetatowym opiekunem”. Beser pisze. „Staram się skupić na tym, że ona wciąż tu jest, a nie rozwodzić się nad tym, czego jej brakuje. I tak, gdy w tym roku jej absolutnie pyszny przepis zostanie ponownie zastosowany w niezliczonych żydowskich domach, myślę o wszystkich dzieciach, które zdobywają doświadczenie, które było najważniejszym momentem w moim dzieciństwie: formowanie hamantaschen, które jakimś cudem nigdy się nie rozpada, przy użyciu mojego przepis mamy.”

Chcesz poznać inne perspektywy podróży FTD? Kliknij tutaj przeczytać o felietonistce dzielącej swoje „zwariowane i tęskne” życie z mężem chorym na FTD. Kliknij tutaj przeczytać o tym, jak pewna kobieta opublikowała swój dziennik, aby podzielić się z innymi swoją podróżą FTD z mężem.