A studie gepubliceerd in het tijdschrift BMC Geriatrics Onderzoekt het zelfgerapporteerde welzijn van mantelzorgers en professionele zorgverleners die mensen met dementie, zoals FTD, ondersteunen. De studie biedt inzichten die kunnen helpen bij de ontwikkeling van ondersteunende tools om de algehele gezondheid van zorgpartners tijdens het FTD-traject te verbeteren.

Mantelzorg kan invloed hebben op de gezondheid van professionele mantelzorgers en informele zorgpartners, maar ervaren zij dit anders?

Het navigeren door dementie is ingewikkeld voor iedereen. Zelfs als een specifieke diagnose eenmaal is gesteld en juridische en financiële planning is verzorgd, wordt het behandelen van de symptomen en het behouden van een prettige kwaliteit van leven voor een persoon bij wie dementie is vastgesteld, complexer naarmate de dementie vordert.

Mantelzorg kan een grote impact hebben op iemands gezondheid. Zorgpartners, vaak partners, kinderen of broers en zussen van mensen met dementie zoals FTD, hebben vaak geen formele zorgtraining gevolgd wanneer ze hun rol op zich nemen, wat de druk alleen maar vergroot. dubbelzinnig verdriet bij het zien aftakelen van een geliefdeZelfs met een formele opleiding voelen zorgprofessionals, zoals thuiszorgmedewerkers en verpleegkundigen, de emotionele impact van de zorg voor mensen met dementie, vooral omdat ze mogelijk meerdere mensen bijstaan die de diagnose hebben gekregen, en ook hun rouwende familieleden.

De auteurs van het onderzoek schrijven dat de negatieve effecten van mantelzorg goed gedocumenteerd zijn, met ook enig bewijs voor positieve effecten. Hoewel beide groepen vergelijkbare verantwoordelijkheden delen, is hun betrokkenheid bij het zorgproces aanzienlijk verschillend.

Eerdere studies hebben aangetoond dat de manier waarop zorgpartners hun zorg beoordelen, hun algehele welzijn aanzienlijk kan beïnvloeden. Het is echter nog niet goed gedocumenteerd of deze verschillende zorgervaringen leiden tot verschillende gezondheidsresultaten, of dat ze ervoor zorgen dat zorgpartners en zorgprofessionals hun welzijn of zorgverlening anders beoordelen. Er is echter nog geen definitieve conclusie getrokken over de vraag of zelfbeoordeling van gezondheid of psychisch welzijn wordt beïnvloed.

Voorspellers van welzijn en zelfgerapporteerde gezondheid variëren tussen zorgpartners en zorgprofessionals

De auteurs ondervroegen mantelzorgers in hun thuisland China om te bepalen of het psychologisch welbevinden en de zelfgerapporteerde gezondheid verschilden tussen zorgpartners en zorgprofessionals, en om deze twee aspecten tussen de groepen te vergelijken. Ze ontdekten dat zorgprofessionals hun zorgverlening positiever beoordeelden dan informele zorgpartners en dat ze over het algemeen een hoger psychologisch welbevinden en een betere gezondheid rapporteerden.

De twee groepen verschilden in hun voorspellers voor psychologisch welbevinden en zelfgerapporteerde gezondheid in mindere mate. Bij zorgpartners waren copingstrategieën de belangrijkste voorspeller van psychologisch welbevinden, gevolgd door vaardigheid in de zorgverlening. Zorgprofessionals noemden daarentegen het vaakst tevredenheid met de zorgverlening, gevolgd door intensiteit van de zorgverlening.

Wat betreft zelfgerapporteerde gezondheid werden zorgpartners voornamelijk beïnvloed door passieve copingstrategieën en de impact van de zorgverlening; op basis van de analyse van de enquêtegegevens merkten de auteurs op dat mensen met passieve copingvaardigheden en een negatieve beoordeling van hun zorgverlening de neiging hadden om een slechtere zelfgerapporteerde gezondheid te hebben. Passieve copingstrategieën waren ook een significante voorspeller voor de zelfgerapporteerde gezondheid van formele zorgverleners, gevolgd door de beoordeling en beheersing van de zorgverlening. Praten met anderen tijdens de reis, bijvoorbeeld via een steungroepkan helpen de copingvaardigheden te versterken, terwijl het coördineren van een team van specialisten kan helpen bij het beoordelen van de zorgverlening door families beter inzicht te geven in de toestand van hun dierbare.

Hoewel copingstrategieën een significante rol leken te spelen bij het beïnvloeden van het psychologisch welzijn van mantelzorgers, verschilde de invloed van de beoordeling van de zorgverlening aanzienlijk tussen de twee groepen. De studie suggereert dat niet alleen de uitdagingen het welzijn van zorgpartners beïnvloeden, maar ook het vermogen om ermee om te gaan. Negatieve beoordelingen van iemands zorgcapaciteiten leiden tot slechtere resultaten. informatie over de aanpak van verschillende dementiesymptomen kan ook de resultaten verbeteren door gezinnen beter voor te bereiden.

Naast copingstrategieën waren tevredenheid en intensiteit van de zorgverlening de meest invloedrijke factoren voor het psychologisch welzijn van zorgprofessionals; de auteurs waren van mening dat laatstgenoemde nauw verband houdt met algehele werktevredenheid. De auteurs schrijven dat het creëren van een ondersteunende werkomgeving voor zorgprofessionals hen een gevoel van voldoening kan geven dat hun welzijn ondersteunt.

AFTD ondersteunt zorgpartners en mensen met een diagnose door informatie en hulpmiddelen te bieden wanneer ze die het hardst nodig hebben. Een van deze hulpmiddelen is de Comstock-subsidieprogramma, die financiële ondersteuning biedt aan zorgpartners en mensen met FTD voor respijt en kwaliteit van leven. AFTD biedt ook informatie en hulpmiddelen voor medische professionals om hen te helpen de best mogelijke zorg te verlenen aan mensen die FTD ondergaan.

Het is lastig om met de verschillende symptomen van FTD om te gaan, maar voldoende hulpmiddelen en ondersteuning kunnen helpen. Vind ondersteuningsgroepen bij u in de buurt om in contact te komen met anderen die begrijpen hoe FTD in elkaar zit. Als u vragen of zorgen heeft over het ondersteunen van iemand met FTD, De HelpLine van AFTD is er voor u; neem contact op met de HelpLine op 1-866-507-7222 of info@theaftd.org.